تینا آخوندتبار: کلاسیک‌پوش و کژوال‌پوشم!

پنجشنبه, ۲۶ فروردين ۱۳۹۵، ۱۱:۳۴ ق.ظ

گفت‏ و گو با تینا آخوندتبار؛ بازیگر ورزشکاری که سفیر مد شد

تینا آخوندتبار را بیش‌تر با بازی در سریال‏‌های تلویزیونی و البته فیلم‏‌هایی سینمایی چون «متل‏ قو» و «رسوایی» می‏‌شناسیم. از آن بازیگران خوش‏‌چهره‏‌ای، که استایل شخصی و اجتماعی‏‌اش صرفا مبتنی بر بازیگری نیست چرا که دستی هم در ورزش دارد و اتفاقا درآمدش را هم بیش از این‏که از راه سینما و بازیگری تأمین کند، از راه مربی‏‌گری یکی از ورزش‏‌های رزمی به دست می‏‌آورد.
آخوندتبار در پنجمین دوره جشنواره بین‏‌المللی مد و لباس فجر، به عنوان یکی از سفیران مد انتخاب شد و در مسابقه زنده طراحی لباس نیز روی استیج رفت. با او در حاشیه برگزاری همین جشنواره به گفت‏‌وگو نشسته‏‌ایم.

به عنوان سفیر مد در جشنواره مد و لباس فجر، چه خواهید کرد؟
امیدوارم بتوانم راه درست فرهنگ و مد ایرانی را ترویج دهم. اگربتوانم در این زمینه تاثیری داشته باشم و این تاثیر حتی بر روی چهار نفر باشد، دوست دارم تاثیرگذاری‏‌ام به صورتی باشد که در آینده افراد تاثیر مثبتی داشته باشد.

واژه مد برای تینا آخوندتبار چگونه تعریف می‏‌شود؟
مد، امری نیست که با تغییر تکنولوژی و روزآمدشدن امور مختلف، ملزم به ایجاد تغییر در آن باشیم؛ مد و مشخصا در این‏جا لباس، باید متناسب با تن و از همین رو بیانگر شخصیت باشد. اگرنیمی از شخصیت ما را خلقیات ما بسازد، معرّف نیم دیگرش پوشش ماست. این را که نه استایل ظاهری‏‌مان، بلکه حتی به لحاظ شخصیت و این که کلاسیک یا کژوال هستیم، لباس‏‌مان است که می‏‌سازد.

از آن دسته بازیگرانی هستید که طراحان لباس مشخصی دارند و همواره زمام امورشان را به دست یکی دو طراح می‏‌سپارند؟
برای طراحی‏ لباس‏‌هایم همیشه با دو سه نفر از دوستانم که طراحان خوبی هستند در ارتباطم. طراحان لباس‏‌هایم، آن‏چه می‏‌خواهم را بی کم و کاست به من می‏‌دهند. من هم کلاسیک‏‌پوشم هم کژوال‏‌پوش. بنابراین، با هر یک از این طراحان، متناسب با گرایش و تخصص‌شان در طراحی همکاری می‏‌کنم.

در رابطه با طراحان لباس‌‏های‏‌تان دموکراتید یا مستبد؟ آن‏ها صرفا موظفند مجری طرح‏‌هایی باشند که شما سفارش می‏‌دهید یا این‏که دست‌شان را باز می‏‌گذارید؟
بستگی دارد. اصولا طرحی را سفارش می‏‌دهم طراح پیاده می‏‌کند و تا مرحله اجرا چند ایده به آن می‏‌افزاید و من می‏‌بینم و نظرم را می‏‏‌دهم. به هر حال، تعریف‏‌ها و تلقی‏‌ها از زیبایی متفاوت است. من با شما و شما با من فرق دارید اما همه‏‌ می‏‌توانیم چیزهایی به هم بیافزاییم. از طراحان ایده می‏‌گیرم اما ایده را به سمتی هدایت می‏‌کنم که خودم از خروجی آن راضی باشم. اصلا آدمی نیستم که طراحان لباس اجراشده‏‌ای بدهند و بگویند چون متناسب با توست تنت کن و من قبول کنم. ایده‏‌های آن‏ها باید به مولفه‏‌هایی که در طراحی لباس مطلوب من است، نزدیک باشد.

در جشنواره فیلم فجر امسال حضور نداشتید، چرا؟
در فیلم‏‌های امسال حضور نداشتم و ترجیح دادم وقتی حرفی برای گفتن داشته باشم، به جشنواره بروم.

اما خب... بسیاری از بازیگران که امسال در جشنواره با فیلمی حاضر نبودند، میهمان جشنواره می‏‌شدند و اتفاقا هر روز با لباسی چشمگیر به کاخ جشنواره می‏‌آمدند؛ دست کم آن‏ها اگر هم در فیلم‏‌های جشنواره غایب بودند، می‏‌آمدند تا با تیپ‏‌های متفاوت‌شان جلوی دوربین‏‌ها و چشم مردم باشند. اتفاقا امسال، مقوله طراحی لباس در جشنواره بسیار جدی گرفته شد. بسیاری از بازیگران، با برنامه‏‌های از پیش‏ تعیین‏ شده و لباس‏‌هایی که برای طراحی‏‌شان زمان و فکر صرف شده بود در فرش قرمزها حاضر می‏‌شدند. برخی از این لباس‏‌ها جنجالی هم شد. حالا بحث به آن‏جا رسیده که برخی معتقدند مثل جشنواره‏‏‌های معتبر دنیا برای فجر هم باید قانونی در رابطه پوشش هنرمندان وضع شود. به نظرتان راه حل مناسبی است؟
خود بازیگران سرانجام باید پی ببرند که هر لباسی بسته به موقعیتی مناسب است. وقتی من به میهمانی می‏‌روم لباس محل کارم را نمی‏‌پوشم؛ این قانون نیست. حتی اگر طراحی لباسی فوق‏‌العاده پیشنهاد بدهد، اگر حال و احوالش به من و مراسمی که به آن دعوتم نخورد، به صرف متفاوت‏ بودن آن را نمی‏‌پوشم.

یکی از بازیگران گفته بود من که بازیگر خوبی نشدم حداقل این‏طور لباس بپوشم شاید به چشم آمدم...
این هم ایده‌ای است [می‏‌خندد]. لباس جلف‏ پوشیدن به صرف دیده‏ شدن، راه حل مناسبی نیست. اگر معرفی نشویم بهتر است که بد معرفی شویم و بد جا بیفتیم.

سابقه مدلینگ ندارید؟
نه. خیلی پیشنهاد دارم اما قبول نکردم.

چرا؟
هدفم چیز دیگری است. مدلینگ نوعی حرفه است و بازیگری حرفه‏‌ای دیگر. من ابتدا باید در حرفه خودم به‏ درستی جا بیفتم تا بتوانم پا به حرفه دیگری بگذارم و در آن هم موفق باشم. دست به هر کاری که نتوانم به نقطه طلایی‏‌اش برسم نمی‌‏زنم. از این شاخه به آن شاخه پریدن را دوست ندارم.

مدلینگ یکی از فعالیت‏‌های درآمدزایی است که اتفاقا شاید کمک کند به این‏که شما از سینما انتظار درآمد نداشته باشید و از این رو مجبور نباشید در هر فیلمی بازی کنید...
به هر حال اگر بازیگری عشقش سینما باشد، با آن تجارت نمی‏‌کند. موافقم که منابع درآمدی دیگر پیداکردن، از این لحاظ بسیار خوب خواهد بود. درست است که من برای تامین هزینه‌‏هایم فعالیتی در حوزه مد نداشته‌ام ، اما کارهایی کرده‏‌ام که که به شخصیتم و استایلم و سبک زندگی شخصی‏‌ام کمک کرده است مثل ورزش. مربی حرفه رزمی بوده‏‌ام. هم دوستش دارم هم از راهش پول درمی‏‌آورم.

فکر می‏‌کنید مهم‏ترین عنصری که استایل شما را ساخته چه بوده است؟ اصلا خودتان قائل به سبک زندگی ویژه‏‌ای برای خودتان هستید؟
من همیشه از بچگی برای خودم شخصیت ساخته‏‌ام. بسیار پیش‌تر از این که بازیگر شوم، شخصیت خودم را داشته‌ام. هر آدمی باید شخصیت ویژه خودش را داشته باشد و دنباله‏‌رو نباشد. این‏که فلانی ریش گذاشته، فلانی آن‏‌طور روسری پوشیده من هم راه تقلید بروم، این‏‌ها دنباله‏‌وری صرف از مد است. باید شخصیت خود را داشت. اگر در یک کلمه بخواهم بگویم استایل شخصی من مبتنی برچیست می‏‌گویم: اراده‏‌ام.

منبع: مدآنلاین